پایگاه خبری نیماد – درخشش فیلم «باشو، غریبه‌ای کوچک» به کارگردانی و نویسندگی بهرام بیضایی، از چهره‌های اصلی ادبیات نمایشی ایران و از بنیان‌گذاران موج نو سینمای ایران در هشتاد و دومین جشنواره فیلم ونیز، بار دیگر بعد از چندین دهه این فیلم را بر سر زبان‌ها آورد.
کسب جایزه بهترین فیلم کلاسیک مرمت‌شده از سوی جشنواره ونیز، شادی و تحسین بسیاری از ایرانیان را به همراه داشت. این درحالی‌ست که اهمیت این فیلم در تاریخ سینمای ایران تثبیت شده و بر اساس رأی‌گیری‌هایی که در طول چندین سال در مطبوعات ایران صورت گرفته، این فیلم از نظر منتقدان و سینماگران، «بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران» شناخته شده است.
پرویز جاهد منتقد، فیلم‌ساز و مدرس سینما، در گفت‌وگو با نیماد، ضمن خوشحالی از مرمت این اثر ماندگار سینمای ایران، به نقد رویکرد جشنواره‌های غربی به فیلم‌های ایرانی پرداخته و توضیح می‌دهد ارزش و اعتبار فیلم‌هایی نظیر «باشو غریبه‌ای کوچک» به هیچ رو به تأیید نهادهای سینمایی غرب بستگی ندارد و این‌که بعد از چندین دهه جشنواره فیلم ونیز تازه به ارزش این فیلم پی برده ناشی از ضعف این نهادهای سینمایی در مواجهه با میراث سینمایی کشورهایی نظیر ایران است.