باستان‌شناسان از کشف کوچکترین نگارکند نویافته ایلامی، به‌اندازه کف‌دست، در آیاپیر خبر می‌دهند.
پیام ما گزارش داد که در منطقه آیاپیر ایذه، نقش‌برجسته ای که پادشاهی ایلامی را نشان می‌دهد کشف شده که ناهونته، خدای خورشید و عدالت را نیایش می‌کند.
این نقش برجسته نخستین بار توسط باستان‌شناسان که چهارسال پیش از آن منطقه گذر میکردند کشف شد. این کشف جدید، سیزدهمین نقش ایلامی ایذه است.
«حسین فیضی»، مدرس دانشکده باستان‌شناسی شوش، «ایوب سلطانی»، مدیر پایگاه مسجدسلیمان و دانشجوی دکتری باستان‌شناسی، «فرزاد نجفی»، کارشناس ارشد باستان‌شناسی و «مهدی فرجی»، مدیر پایگاه آیاپیر ایذه این نقش برجسته را نزدیک محوطه «اشکفت سلمان»، زیر یک طاق، در مجاورت یک چشمه این نقش برجسته را پیدا کردند.
تاکنون باستان‌شناسانی مانند «هنری لایارد»، «جعفر مهرکیان» و «ویتو مسینا» به یافته‌های شگفت‌انگیزی در منطقه آیاپیر رسیده‌اند. این منطقه یکی از کانون‌های سیاسی دوره ایلام میانه (حدود ۱۵۰۰-۱۰۰۰ ق.م) در متون اداری شوش است. در کتیبه هنی در کول‌فرح نیز خبر از موجودیت سیاسی ساختارمند ایلام پس از حمله آشور بانی پال و ادامه آن تا تاجگذاری داریوش اول می‌دهد.
بر اساس گزارش نشریه بین‌المللی سینوس پرسیکوس و همچنین چندین گفت‌وگو با باستان‌شناسان کاشف آن، این اثر نویافته اندازه یک کف دست است و کوچکترین نقش‌برجسته ایلامی به‌شمار می‌رود که تا امروز کشف شده، آن‌هم در ابعاد حدودی ۲۶ سانتی‌متر. باستان‌شناسان آن را در بستر طاق‌مانندی با اندازه‌های حدود پنج در سه متر رصد کردند.
این نقش برجسته اطلاعات مهمی درباره آیین‌های نیایشی در دربار ایلامیان و ارتباط با سنت‌های فرهنگی دودمان شیماشکی یعنی حدود چهارهزار سال پیش به ما می‌دهد.
این اثر اما برخلاف نمونه‌های شناخته‌شده ایلامی چون کول‌فرح، شهسوار و خونگ‌اژدر، بر بستری از سنگ «کنگلومرای» نامتجانس اجرا شده است. باستان‌شناسان می‌گویند ویژگی‌ای که این نویافته را از بقیه نقش‌برجسته‌ها جدا می‌کند، کندن آن روی این نوع سنگ است؛ اما این ویژگی متأسفانه آن را در معرض فرسایش شدید قرار داده است.
همین مسئله باعث می‌شود نیاز بیشتری به حفاظت پیدا کند. باید دید سرانجام این نقش‌برجسته کوچک چه می‌شود؟ آیا این اثر در کنار نقش‌برجسته‌های دیگر ایذه، جهانی می‌شود و در مسیر محور گردشگری ایران و جهان قرار می‌گیرد یا سرانجامی نافرجام پیدا می‌کند؟
