شبکه خبری سیانان در مقالهای به پیامدهای حمله هوایی اسرائیل به قطر پرداخته و آن را هشداری برای متحدان آمریکا دانسته است که هزاران دلار سرمایهگذاری در ایالات متحده هم شاید نتواند تضمینی امنیتی برایشان به ارمغان بیاورد.
این مقاله که به قلم پائولا هنکاکس، تحلیلگر ارشد سیانان در خاورمیانه، نوشته شده است به سفر چند ماه قبل دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده، به قطر اشاره میکند که برایش فرش قرمز پهن شد، قراردادهایی به ارزش میلیاردها دلار بسته شد و پادشاهی قطر در اقدامی مناقشهانگیز یک فروند هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ به او هدیه داد.
قطر به هنگام حمله اسرائیل میانجی مذاکراتی برای پایان دادن به جنگ در غزه و آزادی گروگانها هم بود و در این راستا شیخ محمد بن عبد الرحمن الثانی، نخستوزیر این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس، روز دوشنبه ۱۷ شهریور با خلیل الحیه،مذاکرهکننده ارشد حماس، دیدار کرد.
نویسنده مقاله یادآوری میکند حماس قرار بود تا سهشنبه غروب پاسخ پیشنهاد ایالات متحده برای معامله بر سر آزادی گروگانها را بدهد، اما تنها چند ساعت قبل از آن، جنگندههای اسرائیلی ساختمانی مسکونی در دوحه را بمباران کردند و پنج عضو حماس و یکی از نیروهای امنیتی قطر را کشتند.
هنکاکس مینویسد که احساس شوک و خیانت در قطر کاملا ملموس است و ادبیاتی که اکنون نخستوزیر قطر بهکار میبرد، سخت و محکم، و متفاوت از ادبیاتیست که برای پایان دادن به این جنگ ۲۳ ماهه بهکار میبرد. او روز چهارشنبه در مصاحبهای با سیانان اقدام اسرائیل را «تروریسم دولتی» خواند و هشدار داد که نتانیاهو «هر امدیدی به آزادی گروگانها را نابود کرد» و «شانس صلح» را کاهش داد. نخستوزیر قطر همچنین تاکید کرد که رهبران اسرائیل باید «به دست عدالت سپرده شوند» و نتانیاهو را به «نقض تمام قوانین بینالملل» متهم کرد.
به باور تحلیلگر سیانان، اما پیام حمله اسرائیل به قطر محدود به مرزهای این کشور نیست، بلکه بسیار فراتر از آن میرود و این کشور که برای دههها تلاش میکرد خود را از نظر سیاسی و اقتصادی به آمریکا نزدیک کند، حالا احتمالا از خودش بپرسد که اساسا این کار دیگر چه سودی دارد. تنها در یک قلم، سه کشور عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی در جریان سفر ماه مهِ ترامپ به خلیج فارس اعلام کردند که قراردادهایی به ارزش ۳ تریلیون دلار امضا خواهند کرد.
مقاله سیانان با اظهارات «ها.اِی. هِلیِر»، پژوهشگر اندیشکده «کارنگی برای صلح بینالمللی»، همراه است که میگوید: «بهگمانم این کشورها اکنون فکر میکنند که به چه ترتیبی میتوانند در آینده مانع حملات [اسرائیل] شوند و به جای تکیه بر شریکی که حتی نتوانسته آنها را در برابر یکی از نزدیکترین متحدان خود محافظت کند، چه نوع ساختار امنیتی تازهای را باید طراحی و روی آن سرمایهگذاری کنند.»